نیتروژن

در صورت کمبود ازت از برگ های پیر به برگ های جوان منتقل شده و علایم کمبود اکثر در برگ های پیر مشاهد می شود توقف رشد و زردی برگ های پایین درخت از علایم کمبود ازت است.
فسفر
توقف رشد برگ ها، کوچک شدن برگ ها و ارغوانی شدن برگ های پایینی
پتاسیم
رنگ پریدگی سوختگی حاشیه برگ ها و زرد شدن حاشیه برگ های پایینی در درخت انگور سبب خشک شدن نوک خوشه های انگور می گردد.
گوگرد
توقف رشد و زرد شدن برگ های پایینی
آهن
زرد شدن پهنک برگ های جوان و سبز باقی ماندن رگ برگ های آن، برگ های تازه روئیده زردی بیشتری نشان می دهند و در نهایت لکه های نارنجی بر روی برگ های انتهای توسعه می یابند.
روی
بارز ترین مشخصه کمبود روی ریز شدن برگ ها و جارویی شدن برگ های جوان در سرشاخه ­های درخت می­باشد وجود نقاط زرد کرمی در زمینه سبز تیره برگ های میانی کمبود روی سبب غیر همزمان رسیدن میوهای انگور می شود.
منگنز
کمبود منگنز شبیه سایر ریز مغذی ها در خاک های آهکی اتفاق می افتد. برگ ها زرد کمرنگ می شوند و این زردی از حواشی برگ شروع شده و به سمت رگ برگ میانی توسعه می باد.
بور
کمبود بور در درختان میوه سبب کاهش رشد و نمو پرچم ها، کاهش مدت گرده افشانی، سیاه شدن وسط میوه سیب و بد شکلی میوه می شود.
مس
کمبود مس در درختان میوه سبب ایجاد شاخه های پر رشد با برگ های درشت به رنگ سبز تیره و با لکه های زرد رنگ می­شود. در صورت تشدید کمبود تمام شاخه­ های جوان خشکیده می شوند.
کلر
خشکی برگ ها مخصوصا حواشی آنها از علائم عمومی کمبود کلر در درختان میوه است

علائم کمبود ازت:

چون ازت جزء مهمي از ملکول کلروفيل را تشکيل مي دهد و بدون وجود ازت حلقه هاي پرفيني چهار طرف ملکول کلروفيل تشکيل نخواهد شد، بنابراين اولين تظاهرات کمبود ازت ، رنگ پريدگي برگها است. برگها معمولا" رنگ روشن ، سبز مايل به زرد و زرد روشن پيدا مي کنند و اين به علت عدم تشکيل کلروفيل است. در اواخر رشد رنگ زرد ، قرمز و بنفش مايل به قرمز مشاهده مي شود که در نتيجه تشکيل رنگ آنتوسيانين است. در کمبود ازت همچنين برگها کوچک، ساقه و شاخه ها لاغر هستند و معمولا" با زاويه کوچکي نسبت به ساقه اصلي مي ايستند. شاخه هاي جانبي معمولا" کم تشکيل مي شود. زردي رنگ برگ زيرين زودتر ظاهر مي شود.

علائم کمبود فسفر:

در بعضي جهات کمبود ازت و فسفر با هم شباهت دارند. رشد قسمت هوائي و ريشه در هر دو کند يا متوقف مي شود. برگها کوتاه ، باريک و نازک مي شوند و رشد طولي گياه عمودي بوده و ساقه هاي جانبي به ندرت ظاهر مي شود. تعداد برگ و شاخه ها محدود شده و جوانه هاي کناري ممکن است به خواب بروند يا بميرند. ظهور شکوفه وجوانه هاي برگي کم شده و بنابراين محصول دانه و ميوه کم مي شود.
ولي در فسفر رنگ برگها سبز تيره ، کدر مايل به آبي با ته رنگ برنزي يا بنفش است.
د رموقع کمبود فسفر رنگ ميوه ها سبز و ممکن است به شدت رنگي شده باشند ، گوشت ميوه نرم و شيره ميوه خيلي ترش و خاصيت انباري آن ضعيف است.

علائم کمبود پتاسيم:

گياهان مبتلا به کمبود پتاسيم معمولا" ضعيف ، کوتاه و کوچک هستند . رشد ساقه اصلي و شاخه ها متوقف گشته و فاصله ميان گره ها کوتاه مي شود، در صورت شدت کمبود، شاخه ها از انتها شروع به خشک شدن مي کنند.
برگها در گياه مبتلا به کمبود پتاسيم به رنگ سبز تيره مايل به خاکستري در مي آيند و شفافيت خود را از دست مي دهند و ممکن است رنگ پريدگي و زردي بخصوصي در بين رگبرگها مشاهده شود.
لب سوختگي برگها در گياهان پهن برگ غالبا" به علت کمبود پتاسيم است.

علائم کمبود گوگرد:

مهمترين علامت ، رنگ پريدگي و کوتاهي و کوچکي بوته است . ساقه هاي گياهان مبتلا کوتاهتر و نازکتر از معمول است و بيشتر چوبي هستند ، سطح برگ کوچک و تعداد برگها کم مي شود . تعداد و وزن ميوه ها کاهش پيدا مي کند.
زردي برگها ابتدا دربرگهاي جوان مشاهده مي شود. رنگ برگها يکنواخت و متمايل به زرد است و در موقع شدت بيماري کاملا" زرد مي شود.
در هلو برگهاي جوان ، زرد يا مايل به سبز هستند.برگهاي پير بدشکل و کج و معوج هستند. جوانه هاي انتهائي رشد نکرده و شاخه هاي جانبي رشد نمي کنند و برگهاي روي آنها در شدت کمبود ، کمي قرمز هستند و پس از اين مرحله خزان مي کنند.

علائم کمبود کلسيم:

برگهاي جوان نزديک شاخه بدشکل ، چروکيده شده و نوک برگ ها به طرف بالا و حاشيه آنها به طرف بالا يا پايين لوله مي شود. حاشيه برگ نامنظم و پاره پاره مي شود.رشد ريشه کم و انشعابات آن محدود است.روي ريشه لکه هاي قهوهاي يا مرده نيز مشاهده مي شود.

علائم کمبود منيزيم:

در ايران علائم کمبود منيزيم را در مرکبات شمال بخصوص درخاک هاي شني و در گياهان زينتي مشاهده کرده اند.
اين علائم معمولا" در اواخر فصل ظاهر مي شود.ابتدا از برگهاي پير شروع شده و به تدريج به برگهاي جوان تر پيشروي مي کند.
يکي از علائم کلروز برگهاست.
در درختان ميوه با ايجاد زردي بين رگبرگها خودش را نشان مي دهد که ممکن است از حاشيه و احياناگ از کنار رگبرگ اصلي شروع شود و به تدريج ساير نقاط برگ را نيز بپوشاند. اين کلروز بعدا تبديل به رنگ ارغواني يا بنفش مي شود.
برگ ريزان يکي ديگر از علائم کمبود است که بيشتر در درختان ميوه مشاهده مي شود.

علائم کمبود آهن:

اين علائم بيشتر در درختان ميوه ديده مي شود که بصورت زردي يا کلروز است ، اين زردي معمولا" در برگهاي جوان دبده مي شود. رنگ پريدگي معمولا" بين رگبرگها بوده و خود رگبرگها سبز باقي مي مانند. در بعضي انواع مانند گلابي ، برگها اصولا" سفيد رنگ مي شوند.

علائم کمبود روي:

در درختان ميوه ابتدا رنگ برگها کمي زرد مي شود و رنگ برگهاي انتهايي شاخه کمي روشن تر است.فاصله ميان گره ها در انتهاي شاخه هاي جوان کم شده و برگهايي که از اين جوانه ها بيرون مي آيند باريک ، نازک و روشن تا سفيد هستند.اين علائم در هلو آن قدر ممکن است شديد شود که تمام سرشاخه ها لخت شوند. در باغات سيب کرج نيز اين علامت به خوبي مشاهده مي شود، در گلابي علائم خفيف تر است . در مرکبات ، برگها کشيده و ابلقي مي شوند و سرشاخه ها ممکن است خشک شوند.
خسارت عمده کمبود روي ريختن ميوه هاي درختان دانه دار و هسته دار درطول تکامل آنهاست .
در مرکبات کمبود روي با پوست کلفت شدن و ضخيم شدن سفيده و غير قابل فروش شدن ميوه مشخص مي شود.

علائم کمبود بر:

سياه شدن جوانه هاي روينده و بافت هاي مريستمي و کم شدن رشد و فاصله ميان گره ها.
وقتي اين کمبود شديد شود زردي رنگ ، خشکي گل ها و بدشکلي ميوه و مرگ گياه مشاهده مي شود.
در سيب، جوانه هاي انتهايي مي ميرد و بعدا" جوانه هاي متعددي در قسمت پايين آن مي رويد و شاخه ها به صورت توده اي و نازک در مي آيند. ميوه ها قبل از رسيدن مي ريزند. گوشت ميوه تلخ ، بدمزه و پوک مي شود.
در مرکبات ابتدا لکه هاي آبگز روي برگهاي جوان ظاهر مي شود که بعدا" قهوه اي يا خشک مي شود . رگبرگها ضخيم و شکافدار، ميوه ها کوچک و چروکيده شده و ماده صمغ مانندي در داخل آنها جمع مي شود و پوست ميوه سخت و سفيده ضخيم مي شود.

علائم کمبود منگنز

علامت کمبود منگنز مانند علامت کمبود آهن زردي است که با کمبود آهن داراي اين تفاوت است که قسمتي از حاشيه رگبرگها نيز سبز باقي مي ماند. رنگ زرد در برگهاي سرشاخه ها ظاهر مي شود.

علائم کمبود مس:


کمبود مس در مرکبات باعث مرگ جوانه انتهايي مي شود. قبل از مرگ اين قسمت جوش هاي کوچک ، شاداب با برگهاي درشت ، شفاف و تيره از انتهاي شاخه ها ظاهر مي شود که پس از مدتي خشک شده و تعداد ديگري مي رويد. رگبرگها چروکيده و خميده مي شوند.روي ميوه صمغ ترشح مي شود.پوست ممکن است بترکد و صمغ از آن خارج شود.

علائم کمبود موليبدن:

کمبود موليبدن علائمي شبيه کميود ازت و آهن توليد مي کند و در بعضي گياهان مانند خانواده چليپاييان لکه هاي ابلقي زرد در حاشيه پيدا مي شود که به تدريج به طرف رگبرگ مياني پيش مي رود لکه هاي پير معمولا" مي خشکند. زيادي موليبدن ممکن است باعث سميت گياه شود.